Metoda Montessori: Bądź i pomóż mi to zrobić samodzielnie
Maria Montessori była jedną z pierwszych kobiet pośród lekarzy we Włoszech. Miała także doświadczenie antropologiczne i pedagogiczne. Przez ponad 50 lat pracowała z dziećmi różnych narodowości i o różnym statusie materialnym. Na czym polega fenomen jej metody?
Photo by Pichara Bann on Unsplash
Fenomen metody Montessori
Wszystkie dzieci od urodzenia są nastawione na własny rozwój. Chcą osiągnąć niezależność i przejść z dzieciństwa do dorosłości. Metoda Montessori ma za zadanie pomóc dzieciom i rodzicom w tym procesie. Jej podstawą jest szanowanie godności człowieka i jego indywidualności, oraz wspieranie go w rozwoju. Istotny jest rozwój fizyczny, umysłowy, duchowy a także emocjonalny.
Etapy rozwoju według Marii Montessori
Maria Montessori zauważyła, że rozwój dziecka można podzielić na 4 etapy. Każdy z tych etapów zasługuje na inny rodzaj uwagi od rodziców, opiekunów i edukatorów. Jakie są to etapy?
- od narodzin do 6 roku życia - dzieci są odkrywcami. Wykorzystują przede wszystkim zmysły w poznawaniu świata. Budują siebie i swój intelekt przyswajając to, co istnieje w ich otoczeniu.
- od 6 do 12 lat - to czas świadomego poznawania. Dzieci rozwijają wtedy zdolności abstrakcyjnego myślenia i wyobraźni. Wykorzystują również wcześniej zdobytą wiedzę do dalszych poszukiwań.
- Od 12 do 18 lat - to czas, w którym młodzi ludzie poszukują własnego miejsca w społeczeństwie. Próbują wykorzystać swoje możliwości, aby w nim uczestniczyć.
- Od 18 do 24 lat - to ostatni okres wkroczenia w dorosłość. Ludzie stają się specjalistami w pewnych dziedzinach i tak, poprzez pracę biorą udział w budowaniu świata i tworzeniu wzajemnego dialogu.
Rola rodzica w metodzie Montessori
W metodzie Montessori rolą rodzica jest obserwowanie dziecka i coraz rzadsza interwencja w miarę jego rozwoju. Ogromne znaczenie ma stworzenie atmosfery spokoju, bezpieczeństwa, porządku i radości. A także zbudowanie poczucia: "jestem dla Ciebie, pomogę Ci ZAWSZE gdy będziesz tego potrzebować". Najważniejsza jest tutaj wnikliwa obserwacja dziecka oparta na miłości i świadomość, kiedy zainterweniować, a kiedy dać dziecku trochę więcej wolności.
Niezależnie od tego, jaką metodę przyjmujesz, pamiętaj, że jest ich wiele. Szanujmy się w różnorodności i róbmy to, co najlepsze dla naszych dzieci. Przecież każda Mama i każdy Tata wiedzą, co jest najlepsze dla ich pociech.
Trzymajcie się razem,
Cześć!